وقتي جنگ آغاز شد،بر اثر دلاوريهاي مسلمانان ارتش قريش با دادن تلفات زياد پا به فرار گذارد.تيراندازان بالاي تپه،تصور کردند که ديگر به استقرار آنان بر روي تپه نيازي نيست. از اين رو، برخلاف دستور پيامبر (ص)، براي جمع آوري غنايم مقرر نگهباني را ترک کردند. خالدبن وليد که جنگاوري شجاع بود از آغاز نبرد مي‏دانست که دهانه‏ي اين تپه کليد پيروزي است. چند بار خواسته بود که از آنجا به پشت جبهه‏ي اسلام نفوذ کند ولي با تيراندازي نگهبانان روبرو شد، به عقب بازگشته بود. اين بار که خالد مقر نگهباني را خلوت ديد با يک حمله‏ي توأم با غافلگيري، در پشت سر مسلمانان ظاهر شد و مسلمانان غير مسلح و غفلت زده را از پشت سر مورد حمله قرار داد. هرج و مرج عجيبي در ميان مسلمانان پديد آمد و ارتش فراري قريش، از اين راه مجدداً وارد ميدان نبرد شد. در اين ميان مصعب بن عمير پرچمدار اسلام به وسيله‏ي يکي از سربازان دشمن کشته شد و چون صورت مصعب پوشيده بود قاتل او خيال کرد که وي پيامبر اسلام است، لذا فرياد کشيد: «الا قد قتل محمد». (هان اي مردم، آگاه باشيد که محمد کشته شد). خبر مرگ پيامبر در ميان مسلمانان انتشار يافت و اکثريت قريب به اتفاق آنان پا به فرار گذاردند، به طوري که در ميان ميدان جز چند نفر انگشت شمار باقي نماندند.

منبع: