آيات عظام امام، بهجت و خامنه‏اى: همين اندازه كه خون در فضاى فرج باشد (هرچند خارج نشود)، بنابر احتياط واجب حيض شروع مى‏شود (يعنى آنچه بر حائض حرام است، ترك كند و عبادت‏هاى خود را بجا آورد).

 آيات عظام تبريزى، سيستانى، صافى، فاضل و وحيد: زمانى كه خون از رحم خارج شود حيض شروع مى‏شود و بودن خون در فضاى رحم كفايت نمى‏كند.

 آيات عظام مكارم و نورى: همين اندازه كه خون در فضاى رحم باشد (هر چند خارج نشود)، حيض شروع مى‏شود.

 تبصره . حكم استحاضه و حيض در اين مسئله يكى است.

منبع:

امام، تعليقات على العروه، ج 1، فصل فى الحيض م 4 ؛آيت الله بهجت، وسيلة النجاة، ج 1، م 241 .آيات عظام تبريزى، سيستانى و وحيد، منهاج‏الصالحين، المقصد الثانى غسل الحيض ؛ فاضل، تعليقات على العروه، ج 1، فصل فى الحيض م 4 وآيت اللهصافى، هداية العباد، ج 1، م 219.آيات عظام مكارم و نورى، تعليقات على العروه، ج 1، فصل فى الحيض م 4.و دفتر:آيت الله خامنه‏اى.