اگر دختر و پسرى (بدون اطّلاع پدر يا مادرشان) به يكديگر قول دهند كه در آينده دور با هم ازدواج كنند، و بر اين اساس، به انتظار ازدواج باشند، با در نظر گرفتن اينكه نسبت به هم نامحرم هستند آيا از نظر إسلام إشكال دارد؟ در صورت ايراد نداشتن، آيا مى ‏توانند به واسطه آن عشق و علاقه و محبتى كه براى طرفين بر أثر عهد بسته شده به وجود آمده با يكديگر صحبتهاى لازم به صورت كتبى يا شفاهى داشته باشند؟

ازدواج دختر بايد با إذن پدر باشد، و در حدّى كه مبتلى به حرام نشوند مى‏ توانند صحبت كنند، ولى بايد از واقع شدن در مفسده احتراز نمايند.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌3، ازدواج و مسائل مربوط به آن، مقدمات ازدواج، س 15