حرامخوارى :

روابـط درسـت اقـتـصـادى از پايه هاى مهمّ اديان الهى و حكومت اسلامى و جامعه دينى است و روى آوردن بـه روابـط اقتصادى نا مشروع ، نشانه بيمارى جامعه و تباهى افراد است و اين بيمارى در روزگار امام حسين (ع)آشكارا خودنمايى مى كند. چون امام حسين (ع)در روز عاشورا كوشيد تا بـا نـصـيـحـت و موعظه سپاه كفر را از زشتكارى شان آگاه كند و از ادامه راهى كه در آن لغزيده اند، بازدارد، آنان با غوغا و جنجال، مانع رسيدن صداى امام به گوش خود شدند. امام حسين (ع)رو بدانان كرد و فرمود:(كـُلُّكُمْ عاصٍ لاَمْري غَيْرُ مُسْتَمِعٍ قَوْلى فَقَدْ مُلِئَتْ بُطُونُكُمْ مِنَ الْحَرامِ وَ طُبِعَ عَلى قُلُوبِكُمْ وَيْلَكُمْ اَلا تَنْصِتُونَ؟ اَلاتَسْمَعُونَ؟)(1)

همه شما فرمان مرا سرپيچى مى كنيد، به سخنم گوش فرا نمى دهيد؛ زيراشكمهايتان از حرام پرشده و بر دل هايتان مهر خورده است . واى بر شما چرا ساكت نمى شويد؟ چرا نمى شنويد؟! گـرد آوردن مـال و ثـروت از راه نـامـشـروع و حـرامـخـوارى ، بـر عـقـايـد، اخـلاق و اعمال آدمى تاءثيرى بسيار زيانبار دارد و راه سعادت و خير و فلاح را بر او مى بندد و چنان او را سـرگرم دنيا و سرسپرده شيطان مى كند كه حتى حاضر نمى شود به سخنان عبد صالح و حجّت خدا گوش فرادهد و در برابر از ناپاكانى چون يزيد، عبيدالله و عمر سعد، بدون چون و چرا فرمان مى بَرَد.

چـنان كه گذشت حيف و ميل بيت المال از زمان عثمان به بعد در دستگاه خلافت رواجى بسيار يافت و خـلفـا از ايـن رهـگـذر فرياد اعتراض بسيارى افراد را خاموش ساختند و افرادى بسيار را با خـود هـمـراه كـردنـد و يـزيـد نـيـز بـا اسـراف و تـبـذيـر و دسـت بـردن در بـيـت المـال ، حـكومت خويش را سامان مى داد و حاتم بخشى هايش در منابع تاريخى بسيار مشهور است(2)

آنان كه به دستور يزيد به جنگ امام حسين (ع)برخاستند، همگى به حرامخوارى آلوده بودند و ايـن خـصـلت شـيـطـانـى بسان سرطان ،چشم و دل و انديشه آنان را در هم نورديده و نقش حقيقت و صـداقـت را از ذهـنشان زدوده بود. نقل است كه چهار نفر از خواص جبهه حق در نزديكى كوفه به امـام پـيـوسـتـنـد.

امـام اخـبـار كـوفـه را از آنـان پـرسـيـد. در پـاسـخ گـفـتـنـد: رؤ سـاى قـبـايـل و سـرشـناسان شهر، رشوه هايى كلان گرفته اند و به سختى از بنى اميه حمايت مى كـنـنـد و امـيـد نـمـى رود مـددى بـه شـمـا رسـانـنـد. امـّا مـردم ، گـرچـه در دل به شما علاقه مندند، به روز حادثه بر شما شمشير خواهندكشيد.(3)

منبع: