اشخاصى زمينهاى موات بالاصل را در سنوات عديده قبل حصاركشى كرده و به قصد مالكيت محصور نموده ‏اند ولى روى آن كار زراعى و آبادانى انجام نداده ‏اند، بعضى آن را به ثبت رسانيده و بعضى هنوز به ثبت نرسيده است. اكنون اهالى محل مدعى هستند كه زمينها متعلق به بيت المال است و بايد بين مستضعفين تقسيم شود، اما متصرفين مى ‏گويند خودمان آن را آباد مى‏ كنيم و زراعت يا درختكارى مى ‏نماييم. با توجه به آئين نامه مصوّب شوراى انقلاب كه مى ‏گويد: بايد دو سال به متصرفين مهلت داده شود و با توجه به نحوه تصرّف و تملك اراضى موات در اسلام‏ تكليف اين اراضى چيست؟

به مقدارى كه متصرف قدرت احياء دارد و به نحوى كه تعطيل زمين نشود با وجود شرايط تحجير كننده حق اولويت دارد و ديگران حق مزاحمت او را در اين مقدار ندارند.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌2، احياء موات و مشتركات، تحجير، س 25