خداوند داستان حضرت سليمان(ع) و ملكه سبا را - بدون آن‌كه نامي از او ببرد - در سوره نمل ذكر كرده است. البته بيشتر روايات و نقل‌هاي تاريخي، نام او را «بلقيس» اعلام كرده‌اند.
انتهاي اين داستان، مربوط به جريان بلقيس و حكومت او مي‌شود. پس از اين‌كه بلقيس معجزات حضرت سليمان را ديد، به خداي يكتا ايمان آورد. داستان حضرت سليمان در اين سوره در همين‌جا به پايان مي‌رسد و در آيه و آيات بعد، به بررسي داستان پيامبران ديگر پرداخته مي‌شود. بنابر اين، آيات قرآني درباره ازدواج سليمان و بلقيس، هيچ اظهار نظري نكرده‌اند.
اما در برخي منابع، نقل شده است؛ حضرت سليمان با بلقيس كه دختر «شرح حميري» بود، ازدواج كرد.[1]
البته گزارش‌هايي نيز وجود دارد كه نشان مي‌دهد، بلقيس هنگام بازگشت از فلسطين، با يكي از همراهانش كه با او به محضر سليمان آمده بود ازدواج كرد. بر اساس اين روايت، نام همسر بلقيس، «‌بريال» به معناي «ساخته خدا» بود.[2]

پي نوشت:
[2]. دينورى، ابو حنيفه احمد بن داود، الاخبار الطوال، ص 21، قم، منشورات الرضى، 1368ش.
[2]. همان، ج 8، ص 54.

اسلام كوئست