براى شش چيز وضو گرفتن واجب است:

اول: براى نمازهاى واجب غير از نماز ميّت.

دوم: براى سجده و تشهّد فراموش شده.

سوم: براى طواف واجب خانۀ كعبه.

چهارم: اگر نذر يا عهد كرده يا قسم خورده باشد كه وضو بگيرد.

پنجم: اگر نذر كرده باشد كه جايى از بدن خود را به خطّ قرآن برساند مثلا قرآن را ببوسد.

ششم: براى آب كشيدن قرآنى كه نجس شده يا بيرون آوردن آن از مستراح و مانند آن، در صورتى كه مجبور باشد دست يا جاى ديگر بدن‌ خود را به خطّ قرآن برساند، ولى چنانچه معطّل شدن به مقدار وضو، بى‌احترامى به قرآن باشد بايد بدون اين كه وضو بگيرد، قرآن را از مستراح و مانند آن بيرون آورد، يا اگر نجس شده آب بكشد و تا ممكن است از دست گذاشتن به خطّ قرآن خوددارى كند.

تبصره: البته برخي از مراجع عظام در ادامه اين موارد توضيحاتي دارند كه مقلدين محترم بايد به توضيح المسائل ايشان مراجعه فرمايند.

پي نوشت:

توضيح المسائل مراجع، ج‌1، مسأله 316