ج. اقتدا به امام جماعت فاسق جايز نيست و اگر بعد از نماز بفهمد كه امام جماعت عادل نبوده، نمازش صحيح است. (جهت اطلاع بيشتر به مسأله‌ى 1142 و 1170 و 1171 رساله رجوع شود.)
«١١۴٢» اگر مأموم بعد از نماز بفهمد كه امام عادل نبوده يا كافر بوده، يا به‌جهتي نمازش باطل بوده، مثلاً بي‌وضو نماز خوانده، نمازش صحيح است، و همچنين اگر در اثناي نماز به يكي از اين سه امر اطلاع پيدا كرد، نيت فرادي مي‌كند و بقيه نماز را مي‌خواند و نمازش صحيح است.
«١١٧٠» امام جماعت بايد شيعه دوازده امامي، عاقل، عادل و حلال‌زاده باشد و نماز را به‌طور صحيح بخواند و بنابر احتياط بايد بالغ باشد و نيز اگر مأموم مرد است امام او هم بايد مرد باشد.
«١١٧١» عدالت معتبر در امام جماعت عبارت است از حُسن ظاهر، يعني دوري جستن از گناهان كبيره، به‌طوري‌كه ظاهر احوال شخص به‌طور ظني دلالت كند كه او بناي بر ترك گناه دارد، نه آنكه اتفاقاً چند روزي گناه را ترك كرده باشد، و مأموم بايد اين حسن ظاهر را احراز كند. و اصرار بر گناهان صغيره به‌منزله گناه كبيره است.
پي نوشت :
استفتاءات ( آيت الله بهجت )؛ ج 2 ، احكام نماز جماعت ، شرايط امام جماعت ، س 2570.