اسلام، نماز را هديه اي ارزشمند براي زندگان و مردگان قرار داده است، چنانكه خود نماز يك هديه الهي است كه خداوند به بشر اعطا كرده تا از اين طريق انسان با او گفتگو كند. حتي انسان مي تواند نماز بخواند و ثواب آن را به افرادي كه مورد نظرش هستند، هديه كند.

برخي مفسران معتقدند كه آيه ««وَإِنَّ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَمَنْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ خَاشِعِينَ لِلَّهِ لَا يَشْتَرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۗ أُولَٰئِكَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ »»[1]؛ درباره نجاشي، پادشاه حبشه است كه در سال نهم هجري وفات يافت. وقتي رسول خدا (ص) از مرگ او مطلع شد، به مردم فرمود: «يكي از برادران شما در خارج از حجاز وفات يافته، حاضر شويد تا به پاس خدمات او بر وي نماز بخوانيم.» پرسيدند: او كيست؟ فرمود: «نجاشي». آنگاه مسلمانان به همراه رسول خدا (ص) به قبرستان بقيع رفته و براي او نماز گزاردند. [2]

چنانكه جعفر طيار برادر حضرت علي(ع) كه بنيانگذار اسلام در آفريقا بود، هنگامي كه در بازگشت از سفرش با پيامبر(ص) ملاقات كرد، حضرت نمازي به او تعليم و هديه فرمودند  كه به نام نماز جعفر طيار در كتب ادعيه و مفاتيح الجنان آمده و از بهترين نمازهاي مستجبي است.[3]

پي نوشت:

[1] آل عمران/199 (و از اهل كتاب، كساني هستند كه به خدا، و آنچه بر شما نازل شده، و آنچه بر خودشان نازل گرديده، ايمان دارند؛ در برابر (فرمان) خدا خاضعند؛ و آيات خدا را به بهاي ناچيزي نمي‌فروشند. پاداش آنها، نزد پروردگارشان است. خداوند، سريع الحساب است. (تمام اعمال نيك آنها را به سرعت حساب مي‌كند، و پاداش مي‌دهد.)

[2] تفسير درّ المنثور، ج2، ص416

[3] پيوندهاي نماز، ص32