در كتاب معاني الاخبار به نقل از عبد اللَّه بن فضل هاشمى آمده است: از امام صادق عليه السلام معناى سلام دادن در نماز را پرسيدم.
فرمود: «نشانه امان و پايان يافتن نماز است». گفتم: فدايت شوم! اين چگونه است؟
فرمود: «در ميان مردمان گذشته، هر گاه شخص تازه ‏وارد بر آنان سلام مى ‏داد، خود را از بدى ‏اش در امان مى ‏ديدند و اگر جواب سلام او را مى‏ دادند، او نيز خود را در امان مى ‏ديد. پس اگر سلام نمى ‏داد، خود را در امان نمى ‏ديدند و اگر جواب سلام را بر سلام دهنده، رد نمى ‏كردند، او خود را در امان نمى‏ ديد و اين، خوى مردم آن عصر بود.
پس سلام دادن، نشانه بيرون رفتن از نماز و حلال كردن گفتار است و امانى است براى نماز از آنچه به آن وارد شده و تباهش مى‏ كند. سلام، نامى از نام ‏هاى خداوند عز و جل است و آن از سوى نمازگزار بر دو فرشته خدا كه بر او گمارده شده‏ اند، داده مى ‏شود».[1]

پي نوشت:

[1] معاني الاخبار، ص 176، ح1.