هم مادر برگردن پسر حق دارد و هم زن برگردن شوهر و همانطوري كه فرزند وظيفه دارد  مادرش را احترام كند،  همينطور حق ندارد به زنش ظلم كند و در مواردي كه بين زن و مادر شوهر اختلاف حادي پيدا شد، فرزند بايد تا جايي كه امكان دارد بين آن دو سازش برقرار كند و اگر سازش ممكن نشد، طوري رفتار كند كه حق هر دو را مراعات كرده باشد يعني بگونه اي رفتار كند كه نه بي احترامي به مادر شود و نه حقي از زن پايمال گردد و در مواردي كه حق با مادر است و فرزند هم به همين نتيجه رسيد، بايد تلاش كند كه زنش را متقاعد كند و حق ندارد بخاطر زنش با مادرش دعوا كند و البته اين نه بدين معناست كه اگر مادر خواسته نامعقولي داشته باشد، فرزند بايد آنرا انجام دهد، اما به هرحال مي شود با مادر بگونه اي معقولانه رفتار كرد.

قرآن و روايات اهميت بسياري براي والدين قائل شده اند و تاكيد دارند، نبايد كاري را انجام داد كه موجب رنجش خاطر آنان بشود. از سوي ديگر سفارش بسياري نيز به روابط حسنه بين زن و شوهر مطرح شده است. بنابراين مسلمان با تدبير حكيمانه سعي مي كند كه هم حقوق همسر حفظ شود و نسبت به خواسته هاي معقول پاسخ دريافت كند و هم احترام لازم را براي مادر داشته باشد.