سوال:  تا كنون موقعيت هاي خوبي براي ازدواج داشته ام ولى هيج كدام از خواستگاران مذكور -  مهندس مكانيك، كامپيوتر، حسابدارى و ... - از نظر فكرى مناسب من نبوده اند. من دوست ندارم مرا به خاطر چهره ‏ام بخواهند يا به خاطر چيزهاى ديگر. اما از طرف ديگر مى‏ ترسم! مى‏ ترسم از اين كه كسى كه هم فكر من باشد، پيدا نشود!

در ابتدا بايد دانست، حساسيت زياد و بيش از اندازه، خرده گرفتن، وسواس به خرج دادن و مو را از ماست بيرون كشيدن و عدم انعطاف در برخى موارد غير مهم و ... نشانه سماجت بى‏ جا و از دست دادن فرصت هاست.
دغدغه شما براى آينده زندگى و انتخاب همسر به جا و شايسته است؛ اما نبايد آنچنان حساسيت زياد و وسواس ‏گونه داشته باشيد كه فرد متناسب با خود را رد كنيد و از طرف ديگر نبايد جواب مثبت به هر فردى بدهيد. بنابراين درباره ملاك‏ها و معيارهاى همسر شايسته مطالعه كرده و با تحقيق كافى درباره فرد مورد نظر تصميم‏ گيرى نماييد.
اگر خواستگارى داراى ايمان متناسب با خود، يعنى پاى‏ بندى او به اندازه پاى ‏بندى خودتان به ظواهر شرع است و يا نزديك به آن است و از نظر اخلاقى نيز از شايستگى كافى برخوردار بوده و از خانواده با اصالتى است و تناسب و همسانى كافى با ويژگى ‏هاى خانوادگى، فردى و ... شما دارد، جواب مثبت دهيد و نگوييد همسر من بايد از درجه ايمان بسيار بالا، اخلاق عالى و از خانواده چنين و چنان و ... باشد؛ بلكه در «انتخاب» به خودتان، خانواده محترم خودتان و نحوه زندگى و معاشرت خودتان نگاه كنيد. همان‏طور كه خودتان از لحاظ دينى، اخلاقى، خانوادگى داراى نقاط ضعف و قوت هستيد (همانطور كه همه بندگان غير معصوم خدا چنين اند) خواستگارتان را نيز با همين زاويه ببينيد. پس مطلق ‏نگرى در انتخاب همسر كار شايسته ‏اى نيست، ضمن اين كه بى ‏دقتى در آن نيز همين‏ طور است.
لازم به ذكر است هر خواستگار، شخصي را انتخاب مى‏ كند كه در مجموع و با در نظر گرفتن ويژگى ‏هاى ظاهرى و باطنى، اخلاقى و خانوادگى قابل ‏پسند باشد و تنها يك صفت و ويژگى را ملاك ازدواج و انتخاب خود قرار نمى ‏دهد. ممكن است از يك ويژگى ظاهرى آغاز كند مثلًا در ابتدا به ظاهر دختر نگاه كند و پا پيش بگذارد ولى تصميم‏ گيرى او فقط به همين ويژگى ختم نمى ‏شود بلكه به بررسى ديگر امتيازات وى مى‏ پردازد و در مجموع به يك تصميم مى ‏رسد. دخترها هم همين ‏طور هستند و در بسيارى موارد پاسخ منفى مى ‏دهند آن هم به خاطر دلايل مختلف و يا سرجمع تصميم ‏گيرى مى‏ كنند. پس اگر خواستگارى يا خانواده او حرفى زد كه به خاطر قيافه اين دختر، اقدام مى ‏كند و كار را آغاز مى ‏كند، در واقع آغاز كار و فراهم كردن مقدمات تصميم ‏گيرى آنان است و نبايد اين سخن را مبناى شناخت طرف مقابل قرار داد.
خلاصه نگران چنين سخنانى و ارزيابى‏ هاى اوليه خواستگار نباشيد و شما هم به شكل متعادل و به دور از هر گونه افراط و تفريط و در نظر گرفتن موقعيت فردى، خانوادگى، ظاهرى و ... خودتان تصميم بگيريد و جواب مثبت يا رد بدهيد.
 

پي نوشت:

محمد رضا احمدي، خواستگارى، ص 33.