تحقيق تا چه اندازه در ازدواج اهميت دارد و چرا برخى از خانواده ها به آن كم توجهى مى كنند؟
تحقيق از مهمترين راههاى شناخت در ازدواج است كه هر دو خانواده دختر و پسر بايد آن را جدى بگيرند؛ البته خانواده دختر، پس از پاسخ مثبت خانواده پسر، تحقيقات اصلى خود را آغاز مى كنند. اما برخى به علل ذيل، وقت زيادى را براى اين كار صرف نمى كنند و آن را مهم نمى انگارند:
1. به تأييد معرف بسنده مى كنند.
تأييد معرف (البته اگر فردى آگاه باشد و موقعيت دو طرف و همتايى آنان را در نظر گرفته باشد)، هرگز كافى نيست و حتما بايد درباره شخص مورد نظر تحقيق كرد؛
2. به شناخت فاميلى اكتفا مى كنند.
فاميل بودن دليل موجهى بر بى توجهى به تحقيق نمى شود؛ زيرا اولا ارتباطات فاميلى در زمان حاضر كمتر شده و ثانيا شما از محل كار يا تحصيل فاميلتان چندان اطلاعى نداريد. شما همديگر را به طور معمول در ارتباطات فاميلى و مهمانى ها ديده و شناخته ايد؛
3. به سبب دورى راه و مشكلات آن، درباره خواستگار غريبه تحقيق نمى كنند؛
4. برخي معتقدند با توجه به ساختار فعلى جامعه و خانواده هاى بسته كه برخلاف گذشته با هم ارتباط اجتماعى ندارند، تحقيق امكان ندارد.
اولا اين وضعيت بيشتر در كلان شهرها آن هم در برخى مناطق آنها وجود دارد و در همه كشور نيست
و ثانيا ابزار تحقيق فقط همسايه ها نيستند كه گفته شود با هم ارتباط چنداني ندارند و در نتيجه شناخت حاصل نمي شود؛ بلكه مى توانيم از افراد گوناگون تحقيق كنيم .
5. بعضي بر اين باورند كه پاسخ‌ها در تحقيقات، واقع نمايى ندارد و مردم به علت علاقه درونى كه به سبب كاهش ازدواج به آن دارند، اطلاعات غيردقيقى را صرفا به اميد وصلت مى دهند يا حب و بغضها در پاسخ‌ها دخالت دارد.
اين هم عموميت ندارد و اگر تحقيقات ما از مجارى گوناگون انجام شود مى توانيم به نتيجه هايى اطمينان بخش برسيم.
پاسخ از حجة الاسلام دهنوي