در حديث امام صادق ‏عليه السلام آمده است: هر كس حضرت معصومه ‏عليها السلام را در قم زيارت كند «وَجَبَتْ لَهُ الجنّه» بهشت بر او واجب مى‏ شود اين سؤال به ذهن مى ‏رسد كه معنى «بهشت بر او واجب مى‏ شود» چيست؟ در حالى كه ممكن است زائر گنهكار باشد. 
عده ‏اى اين وجوب را به معنى سزاوار بهشتى بودن تلقى كرده و مى‏ گويند: اگر كسى بر اثر گناه و مسائل ديگر مانعى براى خود ايجاد نكند، با زيارت سزاوار بهشت خواهد بود. 
اما نظر صحيح آن است كه معنى اين حديث، همانطور كه از ظاهرش نيز برمى‏ آيد آن است كه با زيارت حضرت معصومه‏ عليها السلام بهشت بر شخص واجب مى‏ شود و او قطعاً اهل بهشت خواهد بود. بنابراين فضيلت زيارت به اعتبار خود زيارت‏ شونده است و اين ثواب بزرگ- با توجه به كرامات ذاتى و نفسانى حضرت معصومه‏ عليها السلام و فضايل اكتسابى آن حضرت مانند جهاد و هجرت و دفاع از ولايت و مسائل ديگرى كه بر ما پوشيده است- از طرف خداوند به ايشان عنايت گرديده است. 
البته بديهى است مكافات عمل در دنيا، هنگام مرگ، برزخ و مواقف قيامت دامن‏گير خطاكاران مى‏ شود، امّا بالاخره به واسطه حضرت فاطمه (س) بهشتى مى ‏شود. 
 بنابر اين زيارت حضرت معصومه (س) در حالى كه زائر عارف به حق حضرت باشد به منزله توبه از گناه يا مستلزم شفاعت قطعى ايشان است و شناخت حق و منزلت ايشان نيز مطالبى است كه در شأن و عظمت ذاتى و اكتسابى حضرت در اين نوشتار ذكر نموديم. در نتيجه زائر حضرت حتماً وارد بهشت خواهد شد حتى اگر با تحمّل برخى سختى‏ ها در مواقف دنيا، برزخ و قيامت جهت پاك شدن كامل باشد.