همينكه اين پيام را رساند از نهايت دهشت، لقمه ‏ها كه در دست داشتيم افكنديم و خموش و بي‏ حركت در حيرت فرو رفتيم، گوئي پرنده بر سر ما نشسته است.

همسر زهير كه ديلم (دلهم) دختر عمرو بود به زهير گفت: سبحان الله! فرزند رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم تو را مي‏ طلبد و تو دعوتش را اجابت نمي‏ كني؟! [بايد] مي‏ رفتي و سخنش گوش مي‏ دادي.

زهير به نزد آن حضرت رفت و زماني نگذشت كه با رويي شاد و خندان و صورتي نوراني برگشت و دستور داد خيمه را كنده و بار و اثاث را برداشته و نزديك سراپرده آن حضرت برپا كنند. و به زنش گفت: تو را طلاق دادم، به سوي اهل خود برو، كه نمي‏ خواهم به سبب من گرفتار شوي و جز خير چيزي به تو برسد. من تصميم گرفتم همراه حسين عليه‏ السلام باشم، تا خود را فداي آن حضرت كنم و جانم را سپر بلايش نمايم.

سپس هر چه از اموال به زوجه ‏اش تعلق داشت به او داد، و او را بدست بعضي از عموزاده‏ هايش سپرد تا به خانواده ‏اش برسانند.

زن از جاي برخاست و گريه كرد و با زهير وداع نمود و گفت: خدا يار و مددكارت باد، و هر چه خير است برايت پيش آورد، خواهشي كه دارم، مرا در روز قيامت نزد جد حسين عليه ‏السلام ياد كني. آنگاه زهير به يارانش گفت: هر كس دوست دارد با من باشد بيايد، و گرنه اين آخرين ديدار من با اوست. 

 

منبع: