تفكّر در اين مسئله كه خدا انسان را در آغاز از خاك آفريد، يعنى مواد غذايى كه در زمين وجود داشت، جذب ريشه هاى درختان شد. درختان به نوبه خود غذاى حيوانات شدند. انسان از اين گياه و گوشت اين حيوان استفاده كرد. نطفه اش از اينها شكل گرفت. نطفه در رحم مادر مراحل تكامل را پيمود تا به انسان كاملى تبديل شد، انسانى كه از همه موجودات زمين برتر است، مى انديشد، فكر مى كند. تصميم مى گيرد و همه چيز را منحصر خود مى سازد;آرى، تبديل خاك بى ارزش به چنين موجود شگرفى با آن همه سازمان هاى پيچيده اى كه در جسم و روح اوست يكى از دلائل بزرگ توحيد است.
منبع:

تفسير نمونه، جلد 12، صفحه 471.