پيامبر گرامي در موارد متعدد و به عبارات مختلف حضرت علي (ع) را جانشين خود معرفي مي‏كرد و از اين راه به امت هشدار مي‏داد كه خدا حضرت علي را براي وصايت و خلافت انتخاب كرده و او در اين كار اختياري نداشته است. از باب نمونه مواردي را در اينجا يادآور مي‏شويم:

1- در آغاز بعثت، هنگامي كه رسول اكرم (ص)از طرف خدا مأمور شد كه خويشاوندان خود را به آيين اسلام دعوت كند، در آن جلسه، حضرت علي (ع) را وصي و وزير و خليفه‏ي خويش پس از خود خواند.

2- هنگامي كه پيامبر، رهسپار تبوك شد موقعيت حضرت علي (ع) را نسبت به خود به سان موقعيت‏هارون نسبت به موسي (ع) بيان داشت و تصريح كرد كه همه‏ي مناصبي را كه هارون داشت، جز نبوت، حضرت علي (ع) نيز داراست.

3- به بريده و ديگر شخصيتهاي اسلام گفت: علي (ع) شايسته‏ترين زمامدار مردم پس از من است.

4- در سرزمين غدير و در يك اجتماع هشتاد هزار نفري (يا بيشتر) دست حضرت علي (ع) را گرفت و او را به مردم معرفي كرد و تكليف مردم را در اين مورد روشن ساخت.

منبع:

فروغ ولايت آيت الله سبحاني ص118