چند سالى است كه از روستاى محل تولد و وطن اصلى‌ام اعراض نموده‌ام و در اين مدت هرگاه به آنجا مى‌رفته‌ام فرائضم را مانند شخص مسافر ادا مى‌نمودم ولى اخيرا پشيمان شده و دوست دارم كه همانجا وطنم باشد، اگر چه احتمال زندگى كردن در آنجا برايم بعيد است ولى غير ممكن نيست! آيا با اين حال مى‌توانم دوباره وقتى به روستاى مذكور مى‌روم، نماز و روزۀ خود را مانند وطن بجا آورم؟

جواب:

اگر از وطن اصلى اعراض نموديد، ديگر آنجا براى شما حكم وطن ندارد مگر آنكه دوباره به آنجا برگرديد و قصد توطن نماييد.

پي نوشت:

امام خميني(ره)، استفتائات، ج1، احكام نماز، احكام مسافر، وطن و سكونت دائم، س424