يكي از القاب امام عصر (ارواحنا له الفداء)، «منصور» است كه ريشه ‏ى قرآنى دارد:

 در روايتى از امام باقر (عليه السّلام)، ذيل آيه 33 سوره‏  اسراء درباره («... وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً ...»)؛ «آنكه مظلوم كشته شد»، سوال شده است، حضرت فرمودند او امام حسين (عليه السّلام) است كه با مظلوميت به شهادت رسيد. بعد از اين، ادامه آيه را قرائت فرمودند: («... فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِيِّهِ سُلْطاناً فَلا يُسْرِفْ فِي الْقَتْلِ إِنَّهُ كانَ مَنْصُوراً»)؛ در اين آيه اشاره شده است براى انتقام و خونخواهى امام حسين (ع) فرمانروايى قرار داديم كه پيروزى با اوست.
حضرت باقر (عليه السّلام) فرمودند در آيه «منصور» آمده است و مراد از آن امام زمان (عج) مى‏ باشد[1]. به اين دليل امام عصر (عج) را منصور مى‏ گويند.

پي نوشت:

[1] تفسير فرات كوفي، ص240.
جعفر موسوى نسب، دويست پرسش و پاسخ پيرامون امام زمان (عج)، ج‏1، ص128.