خداوند تبارك و تعالي خود در در چند جاى قرآن پاسخ اين پرسش را داده است :
چون خداوند خالق و مربّى شماست. «اعبدوا ربّكم الّذى خلقكم»(1)
چون تأمين كننده رزق و روزى و امنيت شماست. «فليعبدوا ربّ هذا البيت الذى اطعمهم من جوع و آمنهم من خوف»(2)
چون معبودى جز او نيست. «لا اله الاّ أنا فاعبُدنى»(3)
عبادت انسان، هدف آفرينش انسان است نه هدف آفريننده. او نيازى به عبادت ما ندارد، اگر همه مردم زمين كافر شوند او بى‏نياز است: «ان تكفروا انتم و من فى الارض جميعاً فانّ اللَّه لغنى...»(4) چنانكه اگر همه مردم رو به خورشيد خانه بسازند يا پشت به خورشيد، در خورشيد اثرى ندارد.
با اينكه عبادت خدا بر ما واجب است، چون خالق و رازق و مربّى ماست، ولى بازهم در برابر اين اداى تكليف، پاداش مى‏دهد و اين نهايت لطف اوست.
آنچه انسان را وادار به عبادت مى‏كند امورى است، از جمله:
1. توجّه به نعمت‏هاى او كه خالق و رازق و مربّى ماست.
2. توجّه به فقر و نياز خود.
3. توجّه به آثار و بركات عبادت.
4. توجّه به آثار سوء ترك عبادت.
5. توجّه به اينكه همه هستى، مطيع او ودر حال تسبيح او هستند، چرا ما وصله ناهمرنگ هستى باشيم.
6. توجّه به اينكه عشق وپرستش، در روح ماست وبه چه كسى برتر از او عشق بورزيم.(5)

پي نوشت
1.سوره بقره، آيه21
2. سوره قريش، آيه 3-4
3. سوره طه، آيه14
4. سوره ابراهيم،آيه 8
5. 400 نكته از قرآن كريم ، قرائتي، ص3