(فلسفه حجاب كامل در نماز چيست؟ خدا كه با همه محرم است، پس چرا در تاريكى و تنهايى كه هيچ نامحرمى هم وجود ندارد، بانوان بايد با پوشش كامل نماز بخوانند؟)

از آن جا كه ويژگي هاي زن، خواسته يا ناخواسته چشم هاي محرم يا غير محرم را مي ربايد، مي توان گفت در مهندسي احكام فقهي اسلام، حفظ عفت و حيا براي زن و مرد يك اصل ضروري و مهم به حساب مي آيد. بنابراين تمام احكام عبادي و توصلي تابع اين اصل است. بر اساس همين اصل شارع مقدس دستوراتي واجب يا مستحبي را در نماز داده است؛ از جمله: آب ريختن به دست ها از داخل آرنج هنگام وضو، كنار هم قرار دادن پاها هنگام قيام، ابتدا زانوها را روي زمين قرار دادن پيش از رفتن به سجده، گذاشتن آرنج ها و شكم بر زمين و چسباندن اعضاي بدن به يكديگر هنگام سجده وهم چنين رعايت حجاب كامل در نماز و... كه همگي اين دستورها نشان دهنده آن است كه اين كارها مانع از در معرض ديد قرار گرفتن برجستگي هاي بدن زن به ويژه در نماز كه با نشستن و برخاستن و ركوع و سجود همراه است خواهد بود.

امّا در خصوص محرم بودن خداوند و لزوم رعايت حجاب بدون حضور نامحرم بايد گفت كه اصولا محرم و نامحرم درمورد خداوند مفهوم و معنايي ندارد زيرا خداوند بر اسرار، باطن و ظاهر هر شخص اشراف دارد و به تعبير قرآن كريم از رگ گردن انسان به انسان نزديك تراست[1]؛ گذشته از اين كه حكم پوشش در نماز، با حفظ حجاب در برابر نامحرم تفاوت‏ هايى دارد و با آن قابل مقايسه نيست؛ مثلاً پوشاندن روى پا در برابر نامحرم واجب است؛ ولى در نماز - بدون حضور نامحرم - واجب نيست.

بنابراين علل و حكمت هاي رعايت حجاب در نماز بدون حضور نامحرم را بايد در موارد ديگري جستجو نمود كه در اين جا به سه مورد آن اشاره مي نماييم:

الف – نماز داراي آثار و فوايد فراوان است. يكي از آن ها، نهادينه كردن ارزش ها و تمرين پيوسته پاكي ها است. ياد خدا بزرگ ترين ارزش است و نمازهاي پنج گانه اين ارزش را در قلوب همگان نهادينه مي كند.
حفظ حجاب و پوشش اسلامي نيز براي زنان يك ارزش گران بها و تعيين كننده است. خداوند متعال تمرين و يادآوري پيوسته آن را براي زنان در نماز واجب كرده است تا همواره بر حفظ آن پايدار باشند.

ب - وجود پوشش براى تمام بدن و داشتن پوششى مخصوص براى نماز، توجه و حضور قلب انسان را بيش تر مى ‏كند و از التفات ذهن به تجملات و چيزهاى رنگارنگ مى‏ كاهد و ارزش نماز را صد چندان مى‏ كند.

ج - داشتن پوشش كامل در پيشگاه خداوند، نوعى ادب و احترام به ساحت قدس ربوبى است. از اين رو براى مرد نيز دربر داشتن عبا و پوشاندن سر در نماز، مستحب است.

پي نوشت :
[1] -« وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَريدِ»« و ما به او از رگ قلبش نزديك تريم!» (ق،(50)، 16)
كتاب پرسش ها و پاسخ هاي نماز، سيد حسن موسوي (مركز تخصصي نماز)