خداوند د رآيه 178 سوره مباركه بقره مي فرمايد: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِصاصُ فِي الْقَتْلى‏ الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَ الْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَ الْأُنْثى‏ بِالْأُنْثى‏ فَمَنْ عُفِيَ لَهُ مِنْ أَخيهِ شَيْ‏ءٌ فَاتِّباعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَداءٌ إِلَيْهِ بِإِحْسانٍ ذلِكَ تَخْفيفٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ رَحْمَةٌ فَمَنِ اعْتَدى‏ بَعْدَ ذلِكَ فَلَهُ عَذابٌ أَليم . يعني اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! حكم قصاص در مورد كشتگان، بر شما نوشته شده است: آزاد در برابر آزاد، و برده در برابر برده، و زن در برابر زن، پس اگر كسى از سوى برادر (دينى) خود، چيزى به او بخشيده شود، (و حكم قصاص او، تبديل به خونبها گردد،) بايد از راه پسنديده پيروى كند. (و صاحب خون، حال پرداخت كننده ديه را در نظر بگيرد.) و او [قاتل‏] نيز، به نيكى ديه را (به ولى مقتول) بپردازد (و در آن، مسامحه نكند.) اين، تخفيف و رحمتى است از ناحيه پروردگار شما! و كسى كه بعد از آن، تجاوز كند، عذاب دردناكى خواهد داشت».

به عقيده ما آن چه كه مسلم است آن است كه حضرت سزاوارترين مسلمانان براي به عمل به آيات قرآن است لذا ايشان براساس عمل به آيه مورد اشاره مي‌فرمود مايل است از قاتل خود در گذرد.

حضرت در اين باره مي‌فرمايد: اگر من‌ زنده‌ بمانم‌ خود صاحب‌ اختيار و ولي خون‌ خود هستم‌، و اگر بميرم‌ و فاني‌ گردم‌، فناء ميعاد و ميقات‌ من‌ است‌، و اگر ضارب‌ را عفو كنم‌ اين‌ عفو براي‌ من‌ موجب‌ تقرب‌ و براي‌ شما حسنه‌اي‌ است‌. پس‌‌ عفو كنيد و از جرم‌ ضارب‌ چشم‌ بپوشيد ...[1]
پي نوشت: -------------------------
[1] . لَمَّا ضُرِبَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع حَفَّ بِهِ الْعُوَّادُ وَ قِيلَ لَهُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ أَوْصِ فَقَال‏ ... إِنْ أَبْقَ فَأَنَا وَلِيُّ دَمِي وَ إِنْ أَفْنَ فَالْفَنَاءُ مِيعَادِي وَ إِنْ أَعْفُ فَالْعَفْوُ لِي قُرْبَةٌ وَ لَكُمْ حَسَنَة (كليني، الاصول من الكافي، (تحقيق علي اكبر غفاري و محمد آخوندي، تهران، دار الكتب الاسلاميه، 1407ق، چاپ4) ج1، ص299).