يكي از مهمترين شاخصها در موفقيت و ميزان پيشرفت هر حركتي، هسته اصلي تشكيل دهنده آن مي باشد. قيام حضرت حجت نيز از اين قاعده مستثني نيست. از اين رو  روايات زيادي درباره سيصد و سيزده نفر هسته اصلي ياران امام و ويژگي هاي آنها داريم.

گوياترين مدرك درباره ماهيت اين افراد، آيه قرآن با توجه به تفسير آن مي باشد. خداوند متعال در آيه 54 از سوره مائده مي فرمايد: («يا ايها الذين آمنوا من يرتد منكم عن دينه فسوف يأتي الله بقوم يحبهم و يحبونه أذلة علي المومنين أعزة علي الكافرين يجاهدون في سبيل الله و لايخافون لومة لائم ذلك فضل الله يؤتيه من يشاء و الله واسع عليم»): «اي مؤمنان! هر كدام از شما كه از دين خويش برگردد، (بداند كه) خداوند، در آينده گروهي را خواهد آورد كه هم او آنان را دوست دارد و هم آنان او را. (اين گروه) در برابر مؤمنان، فروتن و در برابر كافران، با اقتدارند و در راه خدا مي رزمند و از سرزنش هيچ كس باكي ندارند. اين، فضيلتي از جانب خداست كه به هر كه بخواهد مي دهد.»

متن آيه، خود گوياي عظمت اين گروه است كه تفسير به امام زمان و ياوران ايشان شده.[1] گو آنكه تعبير «سوف» كه براي آينده دور است، با توجه به مضمون فقرات آيه، خود گواه همين امر است كه اين آيه، منطبق بر غير ياران حضرت حجت نمي تواند باشد.[2]

در روايات نيز مطالبي پيرامون خصوصيات اين عده ذكر شده كه به ذكر برخي از آنها بسنده مي كنيم:

از امام صادق نقل شده: «من سره ان يكون من اصحاب القائم فلينتظر و ليعمل بالورع و محاسن الاخلاق و هو منتظر...» [3]: «هر كه از ياران قائم بودن او را خشنود مي كند مي بايست كه در حالت انتظار به سر ببرد و ورع پيشه كند و سيرتي پسنديده داشته باشد...». از اين روايت نيز مي‌توان به ويژگي‌هايي كه هسته مركزي امام بايد داشته باشند پي برد.

از امام باقر هم نقل شده: «كأني باصحاب القائم احاطوا بما بين الخافقين فليس من شيئ الا و هو مطيع لهم حتي سباع الارض و سباع الطير يطلب رضاهم في كل شيئ حتي تفخر الارض علي الارض و تقول مر بي اليوم رجل من اصحاب القائم.»[4] (گويا ياران قائم را مي بينم كه تمامي دنيا را دربرگرفته اند و همه چيز حتي درندگان زميني و هوايي هم مطيع آنهايند و همه چيز به دنبال خشنودي آنهايند تا آنجا كه زميني كه يكي از آنها بر آن حركت كرده باشد بر ساير زمينها فخر مي فروشد.» از اين روايت هم اوج قداست ياران حضرت مشهود است.

حتي اين عده در دربار الهي نيز جايگاهي ويژه دارند. از امام صادق نقل شده: «اذا قام القائم نزلت سيوف القتال، علي كل سيف اسم الرجل و اسم ابيه» [5]: «وقتي قائم بپاخيزد شمشيرهاي رزم در حاليكه بر هر يك نام صاحب آن و پدرش نقش بسته فرود مي آيد.»

پي نوشت: -------------------------------

[1] . قمي، تفسير علي بن ابراهيم قمي، ج 1، ص170. ر.ك: علامه طباطبايي، تفسير الميزان ذيل اين آيه شريفه، براي پي بردن به گوشه هايي از مضمون آيه.

[2] . نيز در ذيل آيه (وعد الله الذين آمنوا منكم و عملوا الصالحات ليستخلفنهم في الارض...)(نور 55)

خداوند به كساني از شما كه مؤمن باشند و كارهاي شايسته و درست انجام مي دهند وعده جانشيني (و حكومت) در زمين را مي دهد...

[3] . نعماني، الغيبه، ص 207.

[4] . ابن بايويه قمي، الامامةوالتبصره، ص 131،ح138؛ شيخ صدوق، كمال الدين، ص 673.

[5] . نعماني، الغيبه، ص 252.