نماز خواندن به طرف قبله، نه از اين جهت است كه خداوند مكان يا جهت معيّنى دارد بلكه از اين نظر است كه انسان به حكم اين كه جسم است هنگام نماز ناچار است به يك طرف متوجّه باشد و اسلام خواسته از اين موضوع حدّاكثر استفاده را براى تكميل اين عبادت (نماز) بنمايد.

خانه كعبه قديمى ترين مركزتوحيد و خانه اى است كه به دست ابراهيم خليل(عليه السلام) تجديد بنا شده و مورد توجّه تمام پيغمبران الهي بوده است و كسى كه مقابل چنين مركزى بايستد از جهات زيادى به خدا نزديكتر است و گويا خود را در پيشگاه او حاضر مى بيند.

علاوه بر آن، توجّه عموم مسلمانان جهان در هر شبانه روز پنج مرتبه به اين مركز مقدّس، روح وحدت و يگانگى را در دل و جان آنها پرورش مى دهد و به وحدت اسلامى و هماهنگى مسلمين جهان كمك مى كند و اجتماعات مختلف اسلامى را از شرق و غرب عالم به هم مربوط مى سازد و شوكت و عظمت آنها را ظاهر مى نمايد و بالاخره جوهر تعليمات جهانى اسلام را به صورت «وحدت هدف و عقيده» به دنيا نشان مى دهد.

پي نوشت:

گردآوري از كتاب پاسخ به پرسش هاي مذهبي، آيات عظام مكارم شيرازي و جعفر سبحاني، ص 295.