نكات اساسي در تربيت ديني فرزندان چيست؟
در فرايند تربيت ديني فرزندان، نكات مهمي كه بايستي مورد توجه اوليا و مربيان قرار گيرد، به شرح زير است:
1ـ تناسب داشتن آموزش هاي ديني و مذهبي با متقضيات سني و ميزان رشد عقلي و ذهني فرزندان.
2ـ توجه به امر تبيين و روشن نمودن ابهامات و سؤالات فرزندان در مسائل ديني و شرح صحيح علل انجام فرائض و وظايف ديني.
3ـ پرهيز از كاربرد تلقين هاي محض و ايجاد عادتهاي انفعالي و مكانيكي در رعايت دستورات ديني.
4ـ استفاده از روش هاي غير مستقيم و غير كلامي در امر تربيت ديني بخصوص دقت در اجراي صحيح روش الگويي از سوي والدين و مربيان.
5ـ ايجاد زمينه در فرزندان براي طرح سؤال و كنكاش در مسائل ديني و ارائه پاسخ هاي سنجيده از سوي والدين و مربيان.
6ـ ارتباط دادن تربيت ديني به همه جنبه هاي تشكيل دهنده وجود؛ نظير جسمي، عقلاني، عاطفي و اجتماعي و ....
7ـ دوري از تحميل كردن آموزش هاي ديني به فرزند و اجتناب از كاربرد روش هاي كاملاً بيروني در به اصطلاح «ديني بار آوردن آن ها».
8ـ ايجاد زمينه براي برخورد عاقلانه و توأم با تفكر از سوي فرزندان با طبيعت و اسرار آفرينش به نحوي كه از آنها خواسته شود در پديده ها و آفريده هاي خلقت توجه كنند و خود به قضاوت در ارتباط با آفريدگار جهان هستي و هدف از آفرينش بپردازند.
9ـ معرفي اسوه ها و الگوهاي ديني كه در اين موارد لازم است به شرايط و مقتضيات سني، عقلي، عاطفي و... فرزندان كاملاً توجه شود.
10ـ ايجاد هماهنگي و سنخيت در روش ها و شيوه هاي تربيت ديني از سوي والدين، اولياي مدرسه و دست اندركاران تهيه و تدوين برنامه هاي صدا و سيما و.....
بايد توجه داشت كه هرگونه ناهماهنگي بين سفارشات و پند و اندرزها با رفتار عاملان منجر به اختلال در تحقق تربيت صحيح ديني و مذهبي فرزندان مي شود.