مشهور اين است كه پيامبر خاتم (صلى الله عليه و آله) از حضرت خديجه كبرى داراى دو پسر و چهار دختر بوده است.

نخستين فرزند پيامبر قاسم بود كه به خاطر نام او، پيامبر را «ابوالقاسم‏» مى ‏گفتند.

درباره نام پسر دوم پيامبر خدا و القاب او اختلاف نظر وجود دارد. برخي نامش عبدالله دانسته و گفته ‌اند كه چون بعد از بعثت متولد شد او را طيب و طاهر ناميدند. برخى از مورخان خاصه و عامه، طيب و طاهر را به تربيب لقب قاسم و عبدالله دانسته ‏اند، و بعضى هم گفته ‏اند هر دو نام پسر سوم پيامبر بوده، و عده ديگر اسامى پسر سوم و چهارم رسول خدا دانسته ‏اند.

مى‏دانيم كه پيامبر در مدينه از «ماريه‏» همسر مصرى خود صاحب پسرى ديگر به نام ابراهيم شد كه در 18 ماهگى درگذشت.

دختران هم زينب، رقيه، ام‏كلثوم، و حضرت فاطمه (سلام الله عليها) بودند. در بعضى از روايات شيعه و سنى، زينب، ام ‏كلثوم و رقيه را از همسران قبلى خديجه دانسته ‏اند، و بنا بر نقلى ديگر آن‌ ها خواهرزادگان خديجه بوده‏اند.

ابن شهر آشوب (از عالمان شيعه) از دو كتاب «الانوار» و «البدع‏» نقل مى ‏كند كه رقيه و زينب دختران «هاله‏» خواهر خديجه بودند.[1]

در هر صورت قاسم و ساير دختران منسوب به پيامبر پيش از بعثت متولد شدند، و فقط فاطمه زهرا سلام الله عليها بنابر مشهور مولود اسلام و يادگار دوران بعد از نبوت پيامبر است.[2]

پي نوشت:------------------------------

[1] . ابن شهراشوب، مناقب آل ابيطالب، ج1، ص 159.

[2] . علي دواني، تاريخ اسلام ازآغاز تاهجرت،ص78.