ج. معناى وقف به حركت آن است كه زير يا زِبَر يا پيش آخر كلمه‌اى را بگويد و بين آن كلمه و كلمه بعدش فاصله دهد و معناى وصل به سكون آن است كه زير يا زبر يا پيش كلمه‌اى را نگويد و آن كلمه را به كلمه بعد بچسباند (جهت اطلاع بيشتر به مسأله‌ى 826 رساله رجوع شود : «٨٢۶» وصل به سكون در نماز ـ بنابر اظهر ـ جائز است و وقف غير عمدي بر حركت، وضعاً صحيح است و اعاده ندارد و احوط آن است كه بدون عذر وقف به حركت ننمايد و معناي وقف به حركت آن است كه زير يا زبر يا پيش آخر كلمه‌اي را بگويد و بين آن كلمه و كلمه بعدش فاصله دهد، مثلاً بگويد «الرحمنِ الرحيمِ» و ميمِ الرحيم را زير بدهد و بعد قدري فاصله دهد و بگويد «مالك يوم الدين». و معناي وصل به سكون آن است كه زير يا زبر يا پيش كلمه‌اي را نگويد و آن كلمه را به كلمه بعد بچسباند مثل آنكه بگويد «الرحمنِ الرحيمْ» و ميمِ الرحيم را زير ندهد و فوراً «مالك يوم الدين» را بگويد.).
پي نوشت :
استفتاءات ( آيت الله بهجت )؛ ج 2 ، احكام نماز ، افعال نماز ، قرائت ، س 2007.