در مناسك مي فرماييد: بلي براي خائف كسي كه مي ترسد در روز قرباني كند قرباني كردن در شب جايز است و واجب است قرباني كردن بعد از رمي جمره عقبه باشد ولي چنانچه از روي جهل يا فراموشي پيش از رمي قرباني نمايد صحيح است، مراد از خائف در اين مسأله چيست، آيا مراد خائف بر نفس است يا خائف بر اينكه قرباني را كسي بدزدد هم شامل مي شود؟
مراد خائف بر نفس است.
پي نوشت:
پايگاه اطلاع رساني حضرت آيت الله وحيد خراساني، احكام حج، قرباني، استفتاء