فراهم نمودن برخي مقدمات هم چون زود خوابيدن و غذاي سبك خوردن و... جهت بيداري سحر تنها بخشي از عوامل درك اين نماز با فضيلت مي باشد اما بخش مهم ديگري كه نبايد از آن غافل بود، مربوط به ترك اموري است كه توفيق نماز شب را از انسان سلب مي نمايد.
در روايات از گناه به عنوان مهم ترين عامل سلب توفيق از نماز شب ياد شده است. به عنوان نمونه شخصى به خدمت امام المتّقين امير المؤمنين عليه السّلام آمد و گفت كه: « مدتى شده است كه از نماز شب خواندن محروم شده ‏ام، حضرت فرمودند: تو مردى هستى كه گناهانت تو را به بند كشيده و مانع از نماز شب شده است»[1] كنايه از آن كه گناه كردن در روز باعث محرومى از نماز شب است.
در روايت ديگري از امام صادق عليه السلام نقل شده است: « إِنَّ الرَّجُلَ لَيَكْذِبُ الْكَذِبَةَ فَيُحْرَمُ بِهَا صَلَاةَ اللَّيْلِ فَإِذَا حُرِمَ صَلَاةَ اللَّيْلِ حُرِمَ بِهَا الرِّزْق‏»[2]؛« كسى يك دروغ گويد بدان از نماز شب محروم شود و با محروم شدن از نماز شب از روزى محروم شود»
لذا جهت توفيق يافتن براي خواندن نماز شب، بايد نسبت به اين مساله بسيار حساس بود تا بواسطه گناه درك لذت نماز شب را از دست نداد.

پي نوشت:
[1] - مفتاح الفلاح في عمل اليوم و الليلة، ص 290
[2] - بحار الأنوار، ج‏73، ص 316
كتاب پرسش ها و پاسخ هاي نماز، سيد حسن موسوي (مركز تخصصي نماز)