در رساله عمليه امام خمينى در بحث نماز مسافر، شرط هفتم، آمده است: «واجب است راننده در غير از سفر اول نماز خود را تمام بخواند ولى در سفر اول نمازش شکسته است هرچند طولانى باشد، آيا مقصود از سفر اول همان شروع حرکت از وطن تا بازگشت به آن است يا با رسيدن به مقصد سفر اوّل تمام مى شود؟

 جواب:

اگر رفت و برگشت در نظر عرف، يک سفر محسوب شود مثل استادى که از وطن براى تدريس به شهرى سفر کرده و هنگام عصر يا فرداى آن روز به مبدء بر مى گردد، در اين صورت، رفت و برگشت سفر اوّل محسوب مى شود. و در صورتى که عرفاً يک سفر نباشد مثل راننده اى که براى حمل کالا به مقصدى حرکت کرده و از آن جا به مکان ديگرى براى حمل مسافر يا کالاى جديد سفر نمايد وسپس به وطن مراجعت مى کند که در اين فرض، سفر اوّل با رسيدن به مقصد، تمام مى شود.

پی نوشت:

آیت الله خامنه ای، اجوبة الاستفتائات، احکام نماز، آنکه شغلش مسافرت است يا سفر مقدمه شغل اوست‏‏، س649