آنچه در انتخاب همسر از نظر دين مقدس اسلام بيشتر مورد توجه است , مساله دين و اخلاق و اصالت خانوادگي است و زبان و نژاد نقش اساسي را ندارد. از اين رو اگر زني داراي دين , ايمان , اخلاق و اصالت خانوادگي بود - اما زبان او با زبان مرد تفاوت داشت و يا نژادش متفاوت بود - ازدواج با او اشكال ندارد. چنان كه در صدر اسلام ((جويبر)) - كه مردي سياه چهره و از نژاد غيرعرب بود - چون از ايمان و اخلاق عالي اسلامي برخوردار بود, به دستور پيامبر اسلام با دلفا - كه دختري از نژاد عرب و از زيبايي فوق العاده اي برخوردار بود - ازدواج كرد.

البته اگر هر فردي علاوه بر ويژگي هاي ياد شده سعي كند با هم زبان و هم وطن خود ازدواج كند چه بسا از جهاتي مناسب تر باشد, زيرا تفاوت هاي نژادي و قومي با خود يكسري تفاوت هاي فرهنگي نيز به همراه دارد ولي در صورتي كه اين تفاوت ها تحت الشعاع فرهنگ اصيل ديني باشد و زمينه تفاهم را از بين نبرد اشكالي در ازدواج نيست.

نكته ديگري كه در ازدواج با غير هم نژاد وجود دارد, مسائل ژنتيكي و ساختارهاي بيولوژيكي و زيستي افراد است كه در اين باره نمي توان نظر كلي داد و به طور موردي بايد با متخصصان مشورت كرد.