جمله: (السلام عليك ايها النبى...) خطاب به پيامبر گرامى اسلام مى باشد. هم چنان كه قرآن به آن سفارش كرده است (احزاب،56).
جمله: السلام علينا... خطاب به خود ما (به ويژه در نماز جماعت) و بندگان نيكوكار خدا است؛ مسلمانان، در هر نمازى پيوند دوستى با همه بندگان نيكوكار خدا را به خود تلقين مى كنند و درود صلح را بر بندگان نيكوكار مى‌ فرستند.
و جمله: السلام عليكم و رحمة‌الله... بنابر يك نقلْ خطاب به انبياء، ملائكه و امامان معصوم مى باشد كه نمازگزار آنان را در ذهنش مجسم مى نمايد و بر آنان درود مى فرستند[1] يا خطاب به جميع مؤمنان است؛ يعنى سلام و رحمت و بركات خداوند برشما مؤمنان[2].[3]

پي نوشت :
[1] - ر.ك: شرح لمعه، ج1، ص82؛ شهيد بهشتى، سرود يكتاپرستى، ص29
[2] - ر.ك: ميرزا جواد تبريزى، صراط النجاة، ج3، ص317؛ امام خمينى، توضيح المسائل، ص153، ط9
[3] - سعيد شمس، پرسمان قرآني نماز، سبط اكبر، پاييز 1387ش، سوم، ص 243
كتاب پرسش ها و پاسخ هاي نماز، سيد حسن موسوي (مركز تخصصي نماز)