شخصى در حدود يك هزار هكتار از اراضى مزروعى و يك كتابخانه خود را به توليت نسل بعد از نسل، وقف خامس آل عبا نموده و در متن وقفنامه مقرّر گرديده كه از درآمد ساليانه املاك: اول تعمير كتابخانه و الباقى درآمد، پنج يك حق توليت متولّى، و باقى درآمد در ماههاى محرم و صفر جهت عزادارى حضرت سيد الشهدا (ع) مصرف گردد. در اينجا بايد عرض كنم كه افراد زمين خوار بدستيارى اوقاف آن وقت، با استفاده از صغيرى متولّى كه در آن موقع بيش از شش سال نداشته است، كليّه املاك مزروعى موقوفه را از بين برده ‏اند و در حال حاضر [از] باقى مانده موقوفات، خانه ‏اى بيش [نمانده‏] است، كه آن هم متولّى از طريق دادگاه بدست آورده است و درآمد ساليانه اين خانه هم جهت تعميرات كافى نيست. آيا با نبودن املاك مزروعى، متولّى مى ‏تواند حق التّوليه را از درآمد خانه قبل از انجام تعميرات، برداشت كند يا خير؟‏

اگر از درآمد خانه هم حق التوليه منظور شده مى‏ تواند بردارد، ولى خرج تعميرات لازمه، مقدم است.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌2، وقف، مخارج وقف، س 83