ج. هر مقدار از نمازهايى كه يقين دارد قضا شده، بايد قضا كند و اگر تعداد نماز صبح بيشتر بوده، بايد آن‌ها را بيشتر و به همان مقدار قضا كند و با جهل به نحوه‌ى قضا شدن آن نمازها، ترتيب واجب نيست. (تفصيل آن در مسأله‌ى 1119 و 1121 رساله آمده است : «١١١٩» قضاي نمازهاي يوميه در صورتي كه ترتيب آنها معلوم باشد بايد به ترتيب خوانده شود، مثلاً كسي كه يك روز نماز عصر و روز بعد نماز ظهر را نخوانده، بنابر اظهر و احوط بايد اول نماز عصر و بعد از آن نماز ظهر را قضا نمايد. «١١٢١» اگر كسي نداند و گمان هم ندارد كه نمازهايي كه از او قضا شده كدام يك جلوتر بوده، بنابر اقوي لازم نيست به‌طوري بخواند كه ترتيب حاصل شود و مي‌تواند هر كدام را خواست مقدم بدارد، اگرچه احتياط، در صورتي كه عسر و حرج پيش نيايد و موجب فوت آنچه يقيناً فوت شده نشود، تحصيل يقين به ترتيب است؛ پس اگر نداند نماز مغرب و ظهر كه از او فوت شده، كدام يك جلوتر بوده يك نماز مغرب بين دو ظهر يا يك نماز ظهر بين دو مغرب بنابر احتياط مستحب بخواند.)
پي نوشت :
استفتاءات ( آيت الله بهجت )؛ ج 2 ، احكام نماز ، نماز قضا ، س 2345.