ج. اگر نماز دوم مترتّب بر نماز اوّلى نباشد - مثل نماز عصر و قضاى نماز صبح - اظهر صحّت نماز دوّم است و احوط به جا آوردن نماز احتياط بعد از نماز دوّم و اعاده‌ى نماز اوّلى بعد از آن است، اما در صورتى كه نماز دوّم مترتّب بر نماز اوّلى باشد- مثل ظهر و عصر- اگر عمداً اين كار را كرده، نماز دوّم باطل است؛ و اگر سهواً بوده پس خالى از وجه نيست كه از نماز دوّم به نماز احتياط عدول كند، و احتياط در اعاده‌ى اصل نماز با اين عدول است.
پي نوشت :
استفتاءات ( آيت الله بهجت )؛ ج 2 ، احكام نماز ، نماز احتياط ، س 2325.