ج. بايد به اندازه‌اى كه اوّلين مرتبه سجود، صدق مى‌كند خم شود و مهر يا چيز ديگرى را كه سجده بر آن صحيح است تا روى چيز بلندى گذاشته و طورى پيشانى را بر آن بگذارد كه بگويند سجده كرده است، ولى بايد بنابر احتياط، كف دست‌ها و زانوها و انگشتان پا را به طور معمول به زمين بگذارد، و كسى كه هيچ نمى‌تواند خم شود، براى سجده بايد سر را به قصد سجده خم كند و براى برخاستن از سجده سر را بلند كند.
پي نوشت :
استفتاءات ( آيت الله بهجت )؛ ج 2 ، احكام نماز ، افعال نماز ، سجده ، س 2094.