غير از معناي مشهوري كه براي عدل هست (خداوند عادل است و به كسي ظلم نمي كند) معناي وسيعتري هم وجود دارد:
1 ـ عدل در خداوند يعني دوري آفريدگار از انجام هر عملي كه بر خلاف مصلحت و حكمت است.
2 ـ عدل يعني همه انسانها در پيشگاه خداوند از هر جهت يكسان و برابرند و هيچ انساني نزد او بر ديگري برتري ندارد مگر كسي كه با تقوا و اعمال نيك، خود را از فساد و تباهي دور بدارد. (ان اكرمكم عند الله اتقيكم ان الله عليم خبير). [همانا گرامي ترين شما نزد خداوند كسي است كه پرهيزكارتر باشد بدرستي كه خداوند داناي خبير است].(1)
3 ـ قضاوت و پاداش به حق: يعني خداوند هيچ عملي را هر چند خيلي ناچيز و كوچك باشد از هيچ كس ضايع نكره و بي اجر و پاداش نمي گذارد و بدون تبعيض به هر كس جزاي عملش را خواهد داد. فمن يعمل مثقال ذره خيره يره و من يعمل مثقال ذره شرا يره پس هر كس ذره اي كار خوب انجام دهد آنرا خواهد ديد و هر كس ذره اي كار بد كند آنرا خواهد ديد.(2)
4 ـ قرار دادن هر چيز در محل خودش: العادل الواضع كل شيي موضعه؛ عادل كسي است كه هر چيزي را در جاي خود قرار مي دهد.(3).خداوند هر پديده و مخلوقي را در جاي خود آفريده و مواد تركيبي هر موجودي را به اندازه لازم آن معين كرده است و تعادل و تناسب در تمام پديده هاي جهان آفرينش وجود دارد «و انبتنا فيها من كل شيي موزون» و رويانديم در روي زمين از هر چيزي به اندازه و حساب شده.(4)جهان چون خط و خال و چشم و ابروست كه هر چيزي به جاي خويش نيكوست

5 ـ عمل بر مبناي هدف: يعني تمام آفرينش در جهان هستي بر مبناي هدف است و در ايجاد همه عالم اسرار و دلائلي نهفته است و هيچ چيز بيهوده و عبث نيست. افحبستم انما خلقانكم عبثا و انكم الينا لا ترجعون آيا گماان كرديد ما شما را عبث و بيهوده آفريديم و شما به سوي ما بازگشت نمي كنيد.(5)

پي نوشت
1- سوره حجرات، آيه 14.
2ـ سوره زلزال، آيه 7.
3ـ مجمع البحرين، واژه عدل.
4ـ سوره حجر، آيه 19.
5ـ سوره مومنون، آيه 117.