كسى كه فرزند بزرگ خانواده خود هست بعد از بلوغ شرعى از پول زحمت كشيده خود زمينى را براى خود خريده است؛ بعد از خريد، پدرش از او تقاضا نموده كه برادر كوچك خود را هم به طور رايگان در اين زمين شركت بده پسر هم به عنوان اينكه دل پدر به دست آيد و ناراحت نشود قول داده است كه به گفته پدر خود عمل نمايد. اما صرف قولى بيشتر نبوده، در واقع قصد شركت او را نداشته و زمين نيز در اختيار و تصرّف خود خريدار باقى مانده و تقسيم و تحويل بين آنها به عمل نيامده است. بعد از فوت پدر برادران ديگر خواهان تقسيم حق خود شده، آيا اين برادران حقى دارند يا خير؟

اگر فقط قول داده و بخشش و تحويل حاصل نشده برادران حق مطالبه ندارند.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌2، هبه، مسائلي در هبه، س 4