الف: قلبى كه از خدا غافل است و لايق متابعت نيست.«لاتطع من اغفلنا قلبه»
ب: دلى كه دنبال فتنه و دستاويز مى‏ گردد.«فامّا الّذين فى قلوبهم زيغ فيتّبعون ما تشابه منه ابتغاء الفتنة»
ج: دلى كه قساوت دارد.«جعلنا قلوبهم قاسية»
د: دلى كه زنگار گرفته است.«بل ران على قلوبهم ما كانوا يكسبون»
ه: دلى كه مُهر خورده است.«طبع اللّه عليها بكفرهم».

منبع:

تفسير نور ج1ص50.