شخصى كه صاحب زن و فرزند است خدعه كرده و با ارائه شناسنامه المثنّى كه در آن ثبت ازدواج نشده دختر باكره هفده ساله را خواستگارى كرده است. دختر ياد شده به داعى ازدواج با شرط ارتكازى تجرّد مرد پس از تحقيق لازم با مرد مذكور ازدواج مى‏ كند. سپس إزاله بكارت به واسطه عمل زناشوئى انجام مى‏ گيرد. بعد معلوم مى ‏شود كه مرد زن و بچّه دارد. با توجّه به اينكه چنانچه دختر مى ‏دانست كه آن مرد معيل است با وى ازدواج نمى‏ كرد و با در نظر گرفتن اين جريان:
1- آيا عدم شرط ارتكازى موجب فسخ عقد مى‏ شود؟
2- آيا زن مى‏ تواند با همان لحاظ تقاضاى طلاق كند؟
3- بر فرض عدم جواز فسخ آيا زن مى‏ تواند دفعة واحدة تقاضاى كلّ مهريّه را بنمايد؟
4- آيا اين عمل از ناحيه مرد موجب تعزير نيست؟
‏
زن حقّ فسخ ندارد و نمى‏ تواند مرد را به طلاق إجبار كند، ولى مى‏ تواند تمام مهريّه خود را به قرارى كه در عقد ذكر شده مطالبه نمايد، و چيزى بر مرد نيست مگر آنكه تدليس كرده باشد، كه در اين صورت حاكم شرع مى ‏تواند او را مؤاخذه كند.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌3، ازدواج و مسائل مربوط به آن، تدليس، س 146