در حدود يك كيلومترى بالاى روستايى كه جزو محدوده روستا مى ‏باشد و آب قنات همين روستا از آنجا مى ‏گذرد و دو چاه عميق هم به وسيله همين روستا احداث شده است. شخصى باغى احداث كرده كه مقدارى از آن هنوز به صورت باير است و به اميد اينكه بتواند از آب اين چاه استفاده كند چند سهم از اين چاه را خريده، اين شخص پس از چند سال اقدام به خريدن بيست و پنج سهم از 144 سهم روستاى همجوار كرده است (البته افراد ديگرى هم هستند كه سهم آب اين روستا را دارند ولى در اين روستا ساكن نيستند) و سپس اقدام به كندن نهرى در حدود بيش از يك كيلومتر بالاى روستاى همجوار كرده و آب را به طرف باغ خود مى‏ برد. با توجه به اينكه اين آب در همين روستا داراى زمين كشاورزى كافى مى‏ باشد و افراد ديگر آن روستا هم مبادرت به بردن آب خود از اين نهر كرده ‏اند و اين نهر قبلا وجود نداشته و اين عمل باعث مى‏ شود كه مدتى آب در اين روستا قحط و زمينهاى كشاورزى كه مربوط به اين سهام است بلا استفاده بماند و همچنين اين كار موجب اختلاف شديدى بين اهالى شده است با اين حساب اگر تمام كسانى كه ساكن اين روستا نيستند اقدام به چنين عملى بكنند ممكن است براى مدت زيادى آب در اين روستا قحط شود، كار اين شخص از نظر شرعى و عرفى چه حالتى دارد آيا مى ‏تواند اقدام به چنين اعمالى بكند يا نه؟‏

در فرض مذكور حق ندارد مسير اوّلى آب را تغيير دهد.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌2، شركت، س 3