غير از آمادگي فكري، عاطفي و اجتماعي، آيا به آمادگي‌هاي ديگري هم براي ازدواج نياز داريم؟
براي ازدواج، فرد بايد به دركي هم از معرفت ديني رسيده باشد و احساس مسووليت ديني پيدا كرده باشد. بايد توان دست يافتن به مهار دروني را پيدا كرده و اهميت تكليف ديني را دريافته باشد. ازدواج در فرهنگ ديني مستحب است و البته مستحبي است كه روي آن تاكيد شده و اگر فرد ببيند كه دارد به حرام مي‌افتد واجب است ازدواج كند. اگر دچار خودارضايي شده يا به نگاه حرام افتاده يا دچار روابط نامشروع شده، اينها همه نشانه اين است كه فرد بايد ازدواج كند و ازدواج برايش ضروري است. نگرش فردي كه اين مسايل را بداند، با فردي كه نسبت به اين مسايل بي توجه باشد، بسيار تفاوت دارد؛ چرا كه او به درك ضرورت ازدواج رسيده، همان طوركه پيامبر(ص) فرموده‌اند كه ازدواج نيمي از دين است و مي داند كه در فرهنگ ديني به آن توصيه شده است. اما موضوع ديگري كه فرد از بعد ديني بايد بداند بحث حقوق همسران در رابطه زناشويي است. فرد در زمان ازدواج بايد به توان درك حقوق همسرش رسيده باشد. مثلاً بايد بداند كه اين زن حق نفقه دارد. نمي تواند با او زندگي كند و به او خرجي ندهد. مثلاً مردي كه همسرش را كتك مي‌زند، نشان مي دهد كه اصلاً مسايل حقوقي اسلام را نمي داند. اگر حقوق طرف مقابل را بداند، حوزه اختيار عمل خود و همسرش را بداند، امكان ندارد چنين اعمالي را انجام دهد.
منبع:
پاسخ دكتر محسن ايماني، روانشناس .