فرهنگ خون‌خواهي در ميان همه اقوام از جمله عرب‌ها بوده است. در ميان اعراب رسم بر اين بوده كسي كه خونش به ناحق بر زمين ريخته مي‌شد و انتقام آن به نحو شايسته‌اي گرفته نمي‌شد پرچم سرخي بر مزار او مي‌ گذاشتند. پرچم سرخ افراشته شده بر گنبد امام حسين عليه‌السلام نيز از همين باب مي‌باشد. تنها تفاوت در اين است كه امام حسين (ع) متعلق به يك خانواده نيست كه انتقام او را رئيس خانواده يا رئيس قبيله بگيرد، بلكه متعلق به جهان انسانيت و بشريت است، متعلق به عالم هستى و ذات پاك خداوند است.

در زيارتي كه امام صادق عليه‌السلام به «عَطِية» آموخت، آمده است: «شدت همبستگي و پيوند سيدالشهدا با خدا به نحوي است كه شهادتش همچون ريخته شدن خوني از قبيله خدا مي‌باشد كه جز با انتقام‌ گيري و خونخواهي اوليا خدا، تقاص نخواهد شد».[1]

پي نوشت: -----------------------
[1] . براي ديدن اين فراز از دعا ر.ك: مجلسي‌، بحار الانوار، ج98، ص148 و 168.