علت ايراد خطبه فدكيّه از سوي حضرت زهرا(س) چه بود؟
بانوى اسلام فاطمه زهرا(س)،سيّده زنان عالم،برخاست و با جمعى از زنان بنى هاشم به مسجد آمد تا در برابر توده هاى مسلمان، و سران مهاجر و انصارگفتنى ها را بگويد،و اتمام حجت كند،و بهانه هاى ادامه اين غصب عجيب و مصادره ظالمانه را از دستگاه حكومت وقت بگيرد،و در ضمن،صفوف وفاداران به اسلام را از حاميان سياست هاى تجاوزكارانه آشكار سازد.او بى اعتنا به «جوسازى» خاصى كه در اين زمينه شده بود،و پيامدهاى احتمالى اين افشاگرى بزرگ،به برنامه خود ادامه داد،و به بهانه «غصب فدك» خطبه بسيار غرايى در مسجد پيامبر(صلى الله عليه وآله) در برابر مهاجرين ايراد نمود كه بسيارى از حقايق در آن افشا شد.
اين خطبه،هشدار كوبنده اى بود براى آنها كه كوشش داشتند خلافت پيامبر(صلى الله عليه وآله) و حكومت اسلامى را از مسير اصلى خود منحرف سازند و زحمات بيست و سه ساله او را بر باد دهند.«زنگ بيدار باشى بود» براى آنها كه قلبشان به عشق اسلام مى تپيد، و از آينده اين آيين پاك بيمناك بودند.
«اخطار شديدى بود» براى آنها كه از گسترش حزب منافقين و نفوذ آنها در دستگاه سياسى بعد از رسول خدا(صلى الله عليه وآله) بى خبر بودند، و جنب و جوش هاى مرموز آنان را ناديده مى گرفتند.
«فرياد درد آلودى بود» در حمايت از اميرمؤمنان على(عليه السلام) وصىّ و جانشين پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) كه گروهى از بازيگران سياسى آيات قرآن و توصيه هاى مؤكد «رسول الله» را درباره او ناديده گرفته بودند.
«احقاق حق مظلومانه اى بود» براى بيدار ساختن آنها كه حقشان غصب مى شود و سكوت مسالمت آميز را بر فريادهاى كوبنده وبيدارگر ترجيح مى دهند.
«تندر سهمگينى بود» كه پژواك آن همه جا پيچيد، و آثار آن در همه اعصار و قرون باقى ماند.
«طوفان عميقى بود» كه امواج شكننده اش ارواح خفته را ـ هر چند موقتاً ـ بيدار كرد، و راه حق را به آنها نشان داد.و بالاخره «صاعقه مرگبارى بود» كه بر سر دشمنان اسلام فرود آمد و آنها را سخت غافلگير ساخت.
منبع:
كتاب زهرا(س) برترين بانوي جهان، حضرت آيت الله العظمي مكارم شيرازي،ص140.