فـريـضـه ارزشـمـنـد (امـر بـه مـعروف و نهى از منكر) ضامن اجراى احكام اسلام و بقاى شريعت آسمانىاست . قرآن مجيد در اين باره مى فرمايد: (كُنْتُمْ خَيْرَ اُمَّةٍ اُخْرِجَتْ لِلنّاسِ تَاءْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ ... )(آل عمران 110.)شـمـابـهترين امّتى هستيد كه براى مردم پديدار شده ايد: به كار پسنديده فرمان مى دهيد و از كار ناپسند بازمى داريد.اميرمؤ منان (ع) نيز درباره اهميت اين فريضه مى فرمايد: (غايَةُ الدّينِ الاْمْرُ بِالْمَعْروفِ وَ النَّهْىُ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ اِقامَةُالْحُدُودِ)(1)

نهايت دين ، امر به معروف و نهى از منكر و اجراى حدود الهى است.بـا ايـن حـال ، امـّت اسـلامـى پـس از ارتـحـال پـيـامـبـر گـرامـى اسـلام (ص)از ايـن اصل حياتى روى برتافت و نسبت به منكراتى كه در جامعه رخ مى داد، بى تفاوتى نشان داد؛ در بـرابـر فـسـاد و فـحشا نايستاد، خاندان پاك پيامبر را يارى نكرد و بدين سان ، گرفتار سرنوشتى شد كه رسول اكرم (ص) پيش بينى كرده بود: (اِذا لَمْ يـَاءْمـُرُوا بـِمـَعـْرُوفٍ وَ لَمْ يـَنـْهَوْا عَنْ مُنْكَرٍ وَ لَمْ يَتَّبِعُوا الاْخْيارَ مِنْ اَهْلِ بَيْتى ، سَلَّطَ اللّهُ عَلَيْهِمْ شِرارَهُمْ)(2)

وقـتـى مـردم امـر بـه مـعـروف و نـهـى از مـنـكـر را بـه كـنـار نـهـنـد و از خـوبـان اهل بيت من فرمان نبرند، خداوند شرورانشان را بر آنان مسلّط خواهد كرد.

حـاكـمان بنى اميه بر اثر بى تفاوتى مردم ، سرنوشت كشور اسلامى را دركف گرفتند و به دلخـواه خـود، در ديـن و ثـروت و جان مردم دست بردند، و آن گاه كه تصميم گرفتند با خليفه راسـتين پيامبر اسلام (ص)بجنگند، نه تنها مردم با آنان مخالفت نكردند، بلكه به يارى نيز شـتـافـتـنـد و امـام حـسـيـن (ع) را كـه براى نهى از منكر برخاسته بود، با بدترين وضع به قتل رساندند.

منبع: