اگر كسى مبلغى پول از بابت همين مباركين از مقلدين حضرت امام دريافت نمايد به قصد اينكه به نماينده امام برساند در اين ميان بدون تفريط مفقود شود آيا مفقود كننده ضامن است يا خير؟ در صورت عدم ضمان ذمه صاحب وجه برئ مى ‏شود يا خير؟ در صورت عدم برائت ذمه، جهت پرداخت وجه استجازه مجدد از صاحب پول لازم است يا خير؟‏

اگر حامل امانت در حفظ آن تعدّى و تفريط نكرده ضامن نيست. ولى اگر از طرف مرجع تقليد صاحبان پول، وكيل در اخذ وجوه نبوده وجه مزبور بابت وجوه محسوب نيست و صاحبان پول بايد بدهى خود را دوباره پرداخت نمايند.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌2، غصب، تصرف در اموال ديگران، س 70