1. به قصد لذت و ريبه نباشد [هر چند بداند با نگاه لذت قهرى پيدا مى ‏شود]

2. براى آگاهى از وضع جسمانى دختر باشد (پس اگر از حال او آگاه است، نگاه او جايز نيست).

3. مانعى از ازدواج در ميان نباشد (براى مثال دختر شوهر نداشته باشد).

4. احتمال بدهد دختر او را رد نمى‏ كند.

 

 

منبع:

آيت اللّه سيستانى، منهاج الصالحين، ج 2، النكاح، م 28؛ امام خمينى، آيت اللّه فاضل، آيت اللّه نورى، آيت اللّه مكارم، تعليقات على العروة، النكاح، م 26؛ آيت‏اللّه بهجت، توضيح‏المسائل، م 1944؛ آيت اللّه خامنه‏اى، استفتاء، س 525؛دفترآيت اللّه تبريزى.آيت اللّه صافى،جامع‏الاحكام، ج 2، س 1709.