تا تعادل را به چه معنا و مفهومي فرض كنيم. امروزه روان‌شناساني كه به علوم رفتاري گرايش‌دارند و شاخه اصلي مطالعاتشان رفتارشناسي است (‌مانند حكما و اطباي قديم كه سخن از مزاج و اخلاط‌ مي‌كردند معتقدند كه يك "‌شخصيت متعادل" وجود ندارد. از اين رو صحبت از معتدل فرضي مي‌كنند. در نظر‌اينان يك شخصيت متعادل اجتماعي شخصيتي است كه در سازگاري كامل با فرهنگ اجتماع خود بوده و در‌تعاملات خود با جامعه دچار هنجارها و ناهنجاري‌هاي افراطي و تفريطي نمي‌گردد. البته بايد توجه داشت كه‌كلمه سازگاري به معناي متابعت، پيروي يا كنار آمدن با فرهنگ نيست، بلكه به معناي كنش و واكنش‌هاي‌معقول است. لذا گاهي سازگاري با يك فرهنگ در ترك آن فرهنگ و هجرت از آن جامعه معناي مي‌يابد و گاه در‌تلاش براي اصلاح آن و... به هر صورت، يك شخصيت متعادل اجتماعي در نزد روان‌شناسي امروز شخصيتي‌است كه نقش اجتماعي ( سوسيودرام) و نقش رواني (‌پسليكودرام) خود را به گونه مطلوب و معقول ايفا‌مي‌كند.البته واضح است كه اين بحث داراي ابعاد گسترده‌اي است، ولي در اين جا به كلياتي از منظر‌روانش‌شناسي جديد بسنده نموديم.