در زمان طاغوت وقتى كه قيمت بنزين از هشت ريال به ده ريال رسيد دولت وقت اعلان كرد ماشينهائى كه بنزين مصرف مى‏ كنند و نمره كرايه دارند در مقابل هر ليتر بنزينى كه مصرف مى‏ كنند دولت دو ريال به آنها مى ‏پردازد (فعلا هم قانون همين طور است، و چنين تخمين زدند كه حدّ اكثر يك ماشين روزى چهل ليتر بنزين مصرف مى‏ كند پس در هر روز دولت هشتاد ريال به آنها مى‏ پردازد) حالا سؤال مى ‏شود آيا كسانى كه ماشين نمره كرايه دارند و بنزين مصرف مى‏ كنند، ولى فقير نيستند (بلكه اين ماشين به منزله ماشين شخصى آنان است، و با آن مسافربرى نمى‏ كنند) جائز است اين پول را از دولت بگيرند؟ و اگر كسى مدّتى گرفته باشد تكليفش چيست؟
‏
ميزان قانون و مقرّرات دولت اسلامى است.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌3، ولايت فقيه، مقررات دولتي و اداري، س 77