اينجانب كارمند دامپزشكى هستم، و گاهى به ما مأموريّت داده مى‏ شود كه جهت واكسيناسيون و معالجه دامها به دهات و قصبات مراجعه كنيم، و در ازاى هر روز مأموريت صد تومان به ما مى‏ دهند، با توجّه به اينكه مسافت مطرح نيست، كيفيّت و كمّيّت هم مطرح نيست، و استخدام كارمندان فقط به خاطر معالجه و يا واكسيناسيون دامها است، و مدّت ساعت كار از ساعت 5/ 7 صبح تا دو بعد از ظهر مى‏ باشد، مستدعى است بيان فرمائيد:
1- دريافت فوق العاده به طور مساوى طبق توضيح بالا چگونه است؟
2- دريافت فوق العاده (علاوه بر حقوق و مزايا) در فاصله ساعات كار، چه كم و چه زياد چه صورت دارد؟
3- آيا كارمند مى‏ تواند در ساعات خارج از كار إدارى، هم فوق العاده و هم مزد از كسى كه برايش كار مى ‏كند مطالبه نمايد؟ در صورتى كه فوق العاده نگيرد چطور؟ 
4- بعضى از دامداران با رضايت خودشان به كارمند پول مى‏ دهند كه اگر اين شغل را نمى‏ داشت دامدار چيزى به او نمى ‏داد، آيا كارمند مى ‏تواند بگيرد؟
5- يك نوع حكم مأموريّت با توقّف شبانه صادر مى ‏شود، و فوق العاده هم جهت توقّف شبانه در روستا دو برابر حكم معمولى است، اگر كارمند به هر علّتى نخواهد توقّف نمايد آيا مى‏ تواند فوق العاده با توقّف را دريافت دارد؟
6- ما احتمالا و يا حتما با كار كم و يا فاصله كم فوق العاده‏ هائى گرفته‏ ايم، آيا إجازه تصرّف مى‏ دهيد يا به صندوق دولت عودت دهيم؟

گرفتن هرگونه فوق العاده طبق مقرّرات دولت اسلامى إشكال ندارد، و اگر تخلّف صورت گرفته موجب ضمان است، و بايد به محلّش ردّ شود، و چنانچه با رضايت پولى داده شود إشكال ندارد.
پي نوشت:
امام خمينى(ره)، استفتائات، ج ‌3، ولايت فقيه، كار، كارگر و كارمند، س 139